Op 26 januari 2017 zag Zorgpact Rotterdam het levenslicht. Op 1 januari 2019 zal deze ‘triple helix’ doorgaan via de reguliere structuren van deRotterdamseZorg. We zijn niet klaar, maar het moment is daar om de waardevolle schatten over te dragen.

De naam Zorgpact vasthouden is daarbij niet per se nodig. Iedereen is gebaat bij duidelijke lijnen. We blikken in deze special terug op twee belangrijke jaren; een avontuur met resultaat. De arbeidsmarkt op zijn kop, tijgeren door de complexiteit en nu... vruchten plukken en vooruit kijken.

Nieuwe verwachtingen

Ik heb de zorginstellingen van Rotterdam Rijnmond leren kennen als welwillend én nog verkennend als het gaat om veranderen.

Niet gek ook. De wenteling van een te ruime arbeidsmarkt naar een krappe was haast niet te volgen. We bewogen van ontslagrondes, via het manifest van Hugo Borst en Carin Gaemers naar campagnes voor veel meer ouderenzorgers en die trend zette door naar alle zorgsectoren. De burgers worden ouder, krijgen complexere zorgvragen, andere zorgpaden. Er ontstaan nieuwe verwachtingen van de zorgverleners die vlak ervoor nog voor iets anders waren opgeleid. En in een cultuur van werken op basis van bevoegdheden is het moeilijk om de wenbaarheid aan de dag te leggen die de maatschappij en overheid eisen.

Wat heb je dan nodig? Visie, samenwerking. Durf! En dat zag ik wel degelijk. Onderwijs trad toe tot het bestuur van deRotterdamseZorg en samen beslechtten ze daarmee de afstand die mede reden was geweest voor de oprichting. Het gezamenlijke belang bij goed gekwalificeerd personeel was overal en klinkt duidelijk door in de gesprekken. We doen dit voor de stad en omringende gemeenten, maar ook omdat we vroeg of laat ook zélf client en patiënt zijn.

Samen

En zo gingen we via de nieuw ontwikkelde tafels in gesprek met elkaar over onder meer de MBO-ers die na de HBO-isering toch ook hard nodig bleken. Startten we het belangrijke project een Een Leven Lang Leren op. En verdiepten we ons in technologie als manier van ‘anders’ bezig gaan met personeelstekorten. In deze eindspecial tip ik ze allemaal aan.

De sprong die we gezamenlijk wisten te maken is enorm. We zijn efficiënter en effectiever bezig onze zorg over de zorg af te stemmen. Ook minister Hugo de Jonge (VWS) spreekt zich regelmatig positief uit over de inspanningen van Rotterdam (dat heeft heus niks met zijn afkomst te maken). Ik stimuleer toekomstige betrokkenen bij de thema’s om vooral vanuit die verbondenheid verder te werken. De stad wil vitale burgers, de zorg wil zelfbewuste werknemers, het onderwijs wil dat de ontwikkeling niet stopt bij de diplomering. We willen samen een vitaal Rotterdam.

Anders kijken

Een knelpunt zal blijven dat de financiering vaak geoormerkt is en vrij complex. Met een te strakke focus op de zorguitvoering van alledag, lukt vooruitkijken onvoldoende. Procesinnovatie komt hiermee in het gedrang, terwijl dit een gouden sleutel kan zijn als je denkt aan de zorgvraag van morgen. Willen wij de zorg- en welzijnssector écht succesvol laten zijn, dan zullen we anders moeten kijken. Conventionele ideeën op de schop! Realiseren dat innovatie niks wordt als niet ook de organisatie bereid is mee te bewegen. Het was een eer om van dit proces de regisseur te mogen zijn.

De zorg pakt door, zeker ook na Zorgpact Rotterdam. Ik volg jullie met belangstelling!

Fabian Lionaar